deniyorum

aklım yettiğince,
açlığımı bastırma gayretiyle yediğim,
bir boş mideyi doldurmasına rağmen
dindiremedi karın ağrımı.

basit şeyler düşünebiliyorum ancak
göz açıp kapayıncaya hallolan meseleler.
diğerlerinden vazgeçtim.
bir yandan ise çok çalışıyorum.
düşünün ki saatler hesaplıyorum aklımsıra,
komiktir ya bilmiyorum kaçı beklediğimi.

birer ikişer gidiyorum bazen ve bazen de geri geri.
ki bize yanlış öğrettiler ilerisini,
ben pusulamı yitirdim.
geriye sarmıyosam eğer bugün,
bilin ki yerimde sayıyorum.