ışık ayaz

gördüğümden umrum olsaydı
düşlere uğramazdım
,gündüzün,
ışığının gösterdiğinden vaz geçtiğim
ayları bulmazdı.

gece dolaylarına sığındım.
bir patronluk taslamaktayım
,çepeçevreyken karanlıkta,
lütfettiğim kadar ışıkta
soranı belli sorular,
vereni belli cevaplar.

oda içlerinde dahi vurdu,
ayazı soğuk gece kadınlarımın.
pencerem altı rüzgarla boyunduruk
hükümlü dallar ve inleyen yapraklar,
daha mı soğuktadırlar?
merakım oldu.

gecenin izinsiz ışıklarında
duvarlarımda izinsiz gösterileri.
tam da emrimdedir sandığım sırada,
görülen ve söylenecekleri.

çırpındığıdır bu,
aşksız kalmış bünyemin,
iklimden, günden medet umduğu.

bozkırdan öte yeşeremedim,
yağmurlarım gecikti.
gündüzümde kaçtığım,
gecemle değişti.