Su içinden gelmek,
yıllar günler saatlerce kabarıp
bugüne varmak,
taşmak şimdiye.
Neler ve kimlerce yitmek,
Neler ve kimlerce birikmek...
Devreden karanlığın dinginliğine yenik
kapanık gözler ardında
bir damla kalıvermek nihayetinde.
Şıpırdamak,
bir çay tabağınca köşeyi mesken bilmek,
soluklanmak.
Devreden aydınlığın büyüsüne kapılarak
büyümek yeniden.
Damlaları çağırmak, toparlanmak,
yatağını bulmak ümidiyle.
Bugünü devirip
yarına taşmak.
Ve sonra yeniden...
17 Aralık 2008 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
...kendini devirmek...
bıkmadan, usanmadan...
yeniden, yeniden, yeniden...
olimpos kokulu yarim
negsel olmuş
Tam sonunda ben de bir blog sahibi oldum, düzenli kontrol ederim dedim baktım sen 4 aydır çiziktirmemişsin bir şeyler. Ne yapalım...
Ben Selin'im bu arada.
bence yazmaya devam etmelisin deniz.
Yorum Gönder