kağıtçı

pencereden beni görme kağıtçı.
sen iştesin, ben keyifte.
aldanırsın.

çektiğin, çekeceğin koyudur.
çayım paşa,
dem katarsın.

soğuk hizasında,
gözünün mükafatı tenekeler.
ötesi hikayelere kalsın.

bir sonraki adıma iki gıcırtı kala
yüz ıslak, el soğuktur
- doğru orda tutunur.
yastığını arasan, bulursun.

***

bir cumartesi sabahı,
spor yaparsın.
imrenmeyen utansın.

anlat

hadi gülmeli oynamalı
hikayeler anlat.
niyet etsen,
elbet dinlerim.

en fazla dün, yarın ya da
bugününkilerden olsun ancak.
taze koksun.
uzak vakitlerde gözüm yok,
bensiz de yaşanacak.

i&c

nazdan değil.
deselerdi budur,
seslenirdim isminle,
işaret etselerdi,
cismine yaklaşırdım.

onlar: çok ışıkta ben kör oldum.
zifir karanlık ben taraf
oysa ki
demin geçen,
yanlışlıkla çarptı.

onlar: çok gürültüden ağır işitiyorum.
çıt çıkmıyor ben taraf
oysa ki
demin konuşanın
dili sürçtü.

yoksun, yok.
bekliyorum.

duvar yazılarından aşırdığım

I.
"bırak, dağınık kalsın!"
üç beş satırda,
bahşedilen sıfatta,
kağıttaki imzayla
toplanana kadarsın.
kutu üstlerinde
fiyonklar, ponponlar, yaldızlı kağıtlar
içindeyken
yırtacak yer ararsın.
dönüş yakın ve vakit erkenken daha,
satırların ve çorapların
öyle kalsın.

II.
"bırak, dağınık kalsın!"
biz yokken dağıttılar,
hangimize sordular?

III.
"bırak, dağınık kalsın!"
toplusundan korkacaksın,
söyle, onlar dağıtsın.

IV.
"bırak, dağınık kalsın!"
böylesine alışığım,
içerde de karışığım.

V.
bırak.


- teşekkürler b.m.

sana karşı

tüten büyük çay refakatinde,
bitirilmiş hikayelerden hatırda kalan
huzur gözlerini
ve
şanslı sevişmelerimin
sayılı hazlarını
tek yudumda.

durduğun gibisi kafi gözlere,
oysa inadına yarışır gibisin
,bugün,
ya da ben yavaşında duruyorum.

kuytunda dinlenmedeki martı dahi
sürüklenmede,
başı sonu tahtırevalli.

uçsuz bucaksız yüklüleri
sahipsiz büyüklerinin
,geçiyor aklından.
geliyor içinden ama
asıl parmağımdan kalıncasıyla
tutunmuş ahşaplıları.

imrendiğimle kalıyorum,
rüzgar izinsiz kokun
üstüme savurduğunda
hatırlıyorum,
bir seni seviyorum.

ışık ayaz

gördüğümden umrum olsaydı
düşlere uğramazdım
,gündüzün,
ışığının gösterdiğinden vaz geçtiğim
ayları bulmazdı.

gece dolaylarına sığındım.
bir patronluk taslamaktayım
,çepeçevreyken karanlıkta,
lütfettiğim kadar ışıkta
soranı belli sorular,
vereni belli cevaplar.

oda içlerinde dahi vurdu,
ayazı soğuk gece kadınlarımın.
pencerem altı rüzgarla boyunduruk
hükümlü dallar ve inleyen yapraklar,
daha mı soğuktadırlar?
merakım oldu.

gecenin izinsiz ışıklarında
duvarlarımda izinsiz gösterileri.
tam da emrimdedir sandığım sırada,
görülen ve söylenecekleri.

çırpındığıdır bu,
aşksız kalmış bünyemin,
iklimden, günden medet umduğu.

bozkırdan öte yeşeremedim,
yağmurlarım gecikti.
gündüzümde kaçtığım,
gecemle değişti.